ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΣ

Β΄ ΕΛΜΕ -Θ

8 ΜΑΡΤΗ 2022:ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Συμμετέχουμε στο απεργιακό συλλαλητήριο, 1μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου

και στο κάλεσμα φεμινιστικών συλλογικοτήτων, 7 μμ στο ίδιο μέρος 

165 χρόνια μετά το ορόσημο της 8ης Μάρτη 1857, οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις  στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική  ζωή. Συνεχίζουν να είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και να ζουν εκτεθειμένες σε όλες τις μορφές βίας. Τα πρώτα θύματα της κρίσης είναι οι γυναίκες: είναι οι πρώτες που απολύονται ακόμα και ως έγκυες, οι τελευταίες που προσλαμβάνονται, οι πρώτες που νιώθουν τα πρόσθετα οικονομικά οικογενειακά βάρη, τα συνήθη θύματα της βίας στο σπίτι, στην εργασία, στο δρόμο. Η διάλυση του κράτους πρόνοιας και οι ιδιωτικοποιήσεις σχεδόν στο σύνολο των δημόσιων υπηρεσιών (δημόσιοι βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, φύλαξη παιδιών, φροντίδα στο σπίτι για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία, κλπ) έχουν τραγικές συνέπειες για τις γυναίκες και τις δυνατότητες που έχουν να βρούνε δουλειά ή και να παραμείνουν σ’ αυτήν που έχουν, έτσι ώστε να είναι ενεργά ανεξάρτητα οικονομικά άτομα.

Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, και ιδιαίτερα τις μονογονεϊκές οικογένειες, τις μετανάστριες, τις προσφύγισσες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, σε δεινότερη θέση τόσο στον εργασιακό τομέα, όσο και στην απλή καθημερινότητά τους. Το 2022 και παρά το δήθεν προοδευτικό πρόσωπο που προσπαθούν να δείξουν τα δυτικά κράτη στα ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας, οι έντονες διακρίσεις στην πρόσβαση και τη θέση στην εργασία, οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες, οι παρενοχλήσεις δεν μπορούν να αποκρυφτούν.

Η εγκληματική αντιμετώπιση της πανδημίας από την κυβέρνηση με lockdown και περιστολή των ελευθεριών και των δικαιωμάτων και η συνεχής αντιλαϊκή επίθεση  στα εργασιακά δικαιώματα έφεραν τραγική επιδείνωση των συνθηκών ζωής και των όρων δουλειάς για το σύνολο της εργαζόμενης κοινωνίας κι ακόμα περισσότερο για τις γυναίκες. Η έξαρση των γυναικοκτονιών, αλλά και το ελληνικό metoo που έφερε στην επιφάνεια περιστατικά έμφυλης βίας, με καταγγελίες για  σεξουαλικές παρενοχλήσεις, βιασμούς και έμφυλες διακρίσεις, ο αγώνας ενάντια στο νομοσχέδιο Τσιάρα για την αντιδραστική αλλαγή του οικογενειακού δικαίου και η πάλη για την κατάργηση του αντιδραστικού νόμου Χατζηδάκη, που δίνει νέα όπλα στην εργοδοσία και το κράτος για την ολομέτωπη επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά μας, την εργασία και τη συνδικαλιστική δράση, έδειξαν πως το  γυναικείο κίνημα είναι εδώ, πιο δυναμικό από ποτέ σε συντονισμένη πάλη με το εργατικό κίνημα απέναντι σε κάθε μορφή βίας, καταπίεσης και ενάντια στις διακρίσεις που δέχονται κομμάτια εργαζομένων λόγω φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, φυλής κλπ. Είναι εδώ απέναντι σε μία κυβέρνηση που προσπαθεί να συγκαλύψει υψηλά ιστάμενα πρόσωπα (Λιγνάδης), που συμμετέχει επίσημα σε συνέδρια γονιμότητας και ταυτίζει τις γυναίκες με την κοινωνική αναπαραγωγή, που εγκρίνει τα μεσαιωνικού τύπου προγράμματα της Προγεννητικής αγωγής κατά των αμβλώσεων και της αυτοδιάθεσης του σώματος για να διδαχθούν στα σχολεία, αντί της σεξουαλικής αγωγής.

Στο χώρο της εκπαίδευσης οι αναπληρώτριες και οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί βιώνουν απίστευτες κι απάνθρωπες πολλές φορές δυσκολίες, λόγω της χρόνιας αδιοριστίας και της συνεχούς περιπλάνησης. Οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν οικογένεια και να γίνουν μητέρες. Το καθεστώς της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων στην εκπαίδευση δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της προστασίας της μητρότητας σε περίπτωση επαπειλούμενης εγκυμοσύνης, καθώς το καθεστώς των αδειών των αναπληρωτών είναι απαράδεκτο. Η κανονική άδεια που δικαιούνται είναι όλη κι όλη 7 ημέρες και με στέρηση ενός ποσοστού από τον μισθό! Η αναρρωτική άδεια είναι 15 µέρες κι αυτές µε την προϋπόθεση ότι θα αρρωστήσουν τουλάχιστον 10 µέρες µετά την πρόσληψη, ενώ στις τωρινές συνθήκες δεν προβλέπεται άδεια ειδικού σκοπού αν το παιδί νοσήσει με κορονοϊό! Ακόµα, κινδυνεύουν µε απόλυση, αν χρειαστεί να παρατείνουν την αναρρωτική άδεια. Mετά από σκληρούς αγώνες δόθηκε άδεια ανατροφής 3,5 μηνών που δεν αρκεί!  Ακόμα δεν έχει δοθεί στις αναπληρώτριες άδεια επαπειλούμενης κύησης με αποδοχές, ενώ  κατά την άδεια κύησης και λοχείας καταβάλλονται αποδοχές και ένσημα μόνο για τις πρώτες 13 μέρες!! Γι’ αυτό και πλήθος αναπληρωτριών εκπαιδευτικών οδηγούνται στην παραίτηση για να διαφυλάξουν την εγκυμοσύνη τους ή για να θηλάσουν!

 

Διεκδικούμε:   

•   Να καταργηθεί ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη. Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, 6ωρο -5ήμερο - 30ωρο (ή 7ωρο 5νθημερο 35ωρο).

•   9μηνη άδεια ανατροφής για όλους τους γονείς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας.

•   Πλήρη προστασία της εγκυμοσύνης, ακώλυτη χορήγηση γονικών αδειών και άδειας ασθένειας τέκνου και 5μηνης άδειας επαπειλούμενης εγκυμοσύνης με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας.

•   Πλήρη καταβολή μισθού και ενσήμων κατά τη διάρκεια της άδειας τοκετού και λοχείας δίχως τον περιορισμό των 200 ενσήμων τη διετία - Κανένας αποκλεισμός από παροχές μητρότητας για τις άνεργες συναδέλφισσες - Αύξηση της άδειας κύησης και λοχείας σε περιπτώσεις πολύδυμης κύησης και πολυτεκνίας -Συμπερίληψη των περιπτώσεων υιοθεσίας.

•   Αναδρομική προσμέτρηση της προϋπηρεσίας και των ενσήμων για όσες/ όσους εξαναγκάστηκαν σε χρήση των αδειών άνευ αποδοχών.

•   Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για όλους και όλες τις/ τους εργαζόμενες/ους!

•   Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με σταθερό ωράριο εργασίας. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της κυριακάτικηςαργίας! Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας. Οι εργαζόμενοι γονείς που βρίσκονται σε καθεστώς τηλεργασίας να δικαιούνται άδειες ειδικού σκοπού.

•   Καμία απόλυση εγκύου. Απαγόρευση των απολύσεων συνολικά. Πλήρη προστασία της μητρότητας.

•   Τα σωματεία να αναλάβουν πρωτοβουλίες δημιουργίας εσωτερικών διαδικασιών και σημείων επαφής όπου θα καταφεύγουν οι εργαζόμενες για να καταγγείλουν περιστατικά κακοποίησης.

•   Ειδικά για την εκπαίδευση: Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί/ Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτ(ρι)ών ΤΩΡΑ αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία.

•   Καμία απόλυση εγκύου. Απαγόρευση των απολύσεων συνολικά. Πλήρη προστασία της μητρότητας.

•   Γονικές άδειες και για τους δύο γονείς για φροντίδα παιδιών που νοσούν με κορωνοϊό. Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη).

•   Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Υγεία. Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας- Πρόνοιας. Αποφασιστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης Υγείας. Πλήρη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

•   Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.

•   Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας που πλήττει περισσότερο τις εργαζόμενες γυναίκες

•   Καμία ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού, στις παρενοχλήσεις, στις διακρίσεις λόγω φύλου και σεξουαλικότητας στους χώρους δουλειάς.

•   Προστασία στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος. 

•   Να δημιουργηθούν ιατροδικαστικά κέντρα σε κάθε νομό, να αναγνωριστεί νομικά ο όρος «γυναικοκτονία». Δημόσια και δωρεάν ιατρική, ψυχολογική, νομική υποστήριξη των επιζώντων βίας λόγω φύλου και σεξουαλικότητας. Οικονομική στήριξη των επιζώντων.

•   Κατάργηση του αντιδραστικού νομοσχεδίου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Προστασία μητέρας-παιδιού από την κακοποίηση.

•   Πλήρη δικαιώματα για τους/τις μετανάστες/ριες σε μετακίνηση, άσυλο, υγεία, παιδεία, στέγη, εργασία. Προστασία των προσφυγόπουλων.

 

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ