Δευτέρα 21 Μαρτίου 2022

 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

 ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΣ

Β΄ΕΛΜΕ -Θ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΑΠΡΙΛΗ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ

Η κοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα διαρκώς επιδεινώνεται. Η ακρίβεια στην ενέργεια και στα είδη πρώτης κατανάλωσης μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Οι μισθοί των εργαζομένων δεν μπορούν με κανένα τρόπο να καλύψουν το κόστος υπηρεσιών και αγαθών απαραίτητων για τη ζωή. Ενώ τον Μάρτιο σημειώνεται ρεκόρ χαμηλών θερμοκρασιών, οι λογαριασμοί αερίου και ρεύματος έχουν γίνει δυσθεώρητοι. Αλλά και η βενζίνη, η οποία, για να μιλήσουμε για τον κλάδο μας, κινεί τα αυτοκίνητα δεκάδων χιλιάδων συναδέλφων/ισσών που σε γκρουπ ή και μόνοι/ες μετακινούνται στις εσχατιές της Ελλάδας για να εξασφαλίσουν δημόσια δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά, έχει ξεπεράσει τα 2 ευρώ το λίτρο! Την ίδια ανοδική πορεία στην τιμή έχει πάρει και το πετρέλαιο θέρμανσης και ήδη  υπάρχουν προβλήματα με την τροφοδοσία των σχολείων με πετρέλαιο σε διάφορες περιοχές.

Στο μέτωπο της πανδημίας, η κατάσταση, παραμένει επικίνδυνη. Με δεκάδες νεκρούς ημερησίως και εκατοντάδες διασωληνωμένους ο ιός παραμένει επικίνδυνος. Και μπορεί η μετάλλαξη «Ο» να είναι λιγότερο επικίνδυνη από τη «Δ», αλλά ήδη νέες μεταλλάξεις έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. Η κατάσταση του ΕΣΥ συνεχίζει να είναι πολύ δύσκολη και γίνεται δυσκολότερη εξαιτίας της παντελούς αδιαφορίας της κυβέρνησης για την ενίσχυσή του. Οι ευθύνες για την καταστροφική διαχείριση της πανδημίας (26.000 θάνατοι), που έκανε την Ελλάδα παράδειγμα προς αποφυγήν διεθνώς, επιμερίζονται όλες στο κυβερνητικό επιτελείο, που περιορίστηκε σε ένα εμβόλιο που εξασφαλίζει μερική προστασία, που αρνήθηκε να αναβαθμίσει την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, να κάνει τις απαραίτητες προσλήψεις στο ΕΣΥ και να δημιουργήσει τον απαραίτητο αριθμό ΜΕΘ, να αποσυμφορήσει τα ΜΜΜ, τα σχολεία και τους χώρους δουλειάς. Αλλά και να στηρίξει με κρατικούς πόρους ένα άλλο επιδημιολογικό μοντέλο με μαζικά επαναλαμβανόμενα δωρεάν τεστ –ισχυρούς μηχανισμούς ιχνηλάτησης, απομόνωσης και καραντίνας. Αντ’ αυτού προτίμησε να αξιοποιήσει την κρίση για να υλοποιήσει τα προ πανδημίας σχέδιά της για ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, για ΣΔΙΤ για να εξυπηρετήσει το ιδιωτικό κεφάλαιο για περισσότερα κέρδη.

Την ίδια ώρα, ενώ τα προβλήματα πληθαίνουν, το βασικό άγχος της κυβέρνησης είναι να εμπλέξει την Ελλάδα στον πόλεμο στην Ουκρανία και να γίνει ένθερμος υποστηρικτής της, με διάφορους κλιμακούμενους τρόπους, νατοϊκής παρέμβασης στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Ρωσίας-ΝΑΤΟ/Δύσης. Έχει φέρει ταυτόχρονα την Ελλάδα στην πρώτη θέση ανάμεσα στις χώρες του ΝΑΤΟ σε ό,τι αφορά τις εξοπλιστικές δαπάνες το 2022 (3,82% του ΑΕΠ έναντι 3,52% των ίδιων των ΗΠΑ)! Και χωρίς να υπολογίζονται τα ποσά που θα πληρωθούν για τις φρεγάτες και τα Rafalle!

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η Ελλάδα είναι πρώτη στην ανεργία των νέων σε όλη την Ευρώπη (39,1%) και το χρέος της φτάνει στο 200,7% του ΑΕΠ (357,3 δις ευρώ) που είναι το μεγαλύτερο σε όλη την Ε.Ε. Σύντομα θα έρθει και ο λογαριασμός και είμαστε βέβαιοι ποιος θα κληθεί να τον πληρώσει. Μια νέα περίοδος λιτότητας θα ξεκινήσει, για να πληρωθεί το κόστος των εξοπλισμών και της ενίσχυσης στις μεγάλες επιχειρήσεις. Και όσον αφορά στους εξοπλισμούς δεν είναι μόνο ότι λειτουργούν απαγορευτικά για τις κοινωνικές δαπάνες, αλλά οι φρεγάτες και τα αεροπλάνα βάζουν σε πειρασμό όσους τα αποκτούν να τα χρησιμοποιήσουν.

Δεν είναι τυχαίο ότι η απάντηση της κυβέρνησης στην εκρηκτική πραγματικότητα που διαμορφώνεται είναι η προσπάθεια να μπει στο γύψο τόσο το εργατικό όσο και το φοιτητικό κίνημα. Ο νόμος Χατζηδάκη που προσπαθεί να μετατρέψει τα συνδικάτα σε απλό παράρτημα του κράτους και να απαγορέψει κάθε αγωνιστική διεκδίκηση, αλλά και η πανεπιστημιακή αστυνομία κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως και ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που, όμως, οι αντιδράσεις έχουν αναστείλει μέχρι στιγμής την εφαρμογή του.

Στην εκπαίδευση οι προσλήψεις με το σταγονόμετρο, παρά τις χιλιάδες αποχωρήσεις, τα κενά που συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα, παρότι πλησιάζουμε προς το Πάσχα, η εντατικοποίηση του προσωπικού, η πλήρης αδιαφορία για την υγεία μαθητών/τριών και εκπαιδευτικών με τις υπερμεγέθεις τάξεις και το πρωτόκολλο του 50%+1, δίνουν μια πρώτη εικόνα της κατάστασης που επικρατεί. Όμως και όλες οι αλλαγές που γίνονται και αφορούν το δημόσιο σχολείο δείχνουν ότι πηγαίνουμε ολοταχώς προς μια εκπαίδευση των λίγων κι εκλεκτών. Τράπεζα θεμάτων, ΕΒΕ και μείωση εισακτέων στα πανεπιστήμια, εξετάσεις PISA, αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας που θα οδηγήσει στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ώστε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Όλα αυτά που παρουσιάζονται ως νέες και καινοτόμες ιδέες μυρίζουν μούχλα από το παρελθόν, μια και όλα έχουν εφαρμοστεί σε μια σειρά χώρες και έχουν εντείνει τις εκπαιδευτικές ανισότητες. Και όλα τα παραπάνω δεμένα με μπόλικο αυταρχισμό, με υποβάθμιση του συλλόγου διδασκόντων και πριμοδότηση κάθε είδους κατασταλτικής λογικής. Εκπαιδευτικοί καλούνται να γίνουν καταδότες των μαθητών/τριών που κάνουν καταλήψεις, γονείς καλούνται να γίνουν καταδότες των εκπαιδευτικών που δεν κάνουν τηλεκπαίδευση κ.ο.κ. Τηλεκπαίδευση ενάντια στις καταλήψεις, όταν χιονίζει και όταν βρέχει, όταν κάνει κρύο και τα σχολεία δεν έχουν πετρέλαιο. Και τέλος ένα υπουργείο εκδοτήριο εγκυκλίων που αποτελούν μνημεία αυταρχισμού, που κυνηγάει όσους και όσες αντιδρούν απειλώντας αλλά και τιμωρώντας τους με στέρηση μισθού, πάγωμα μισθολογικής εξέλιξης, εξοστρακισμό από θέσεις ευθύνης. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι και οι κυρώσεις στους 114 διευθυντές και διευθύντριες σχολείων που συμμετείχαν στην απεργία αποχή των συλλόγων τους. Η δίωξη του δικαιώματος στην απεργία δε πρέπει να περάσει.

Στις 6 Απρίλη η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ έχουν προκηρύξει πανεργατική πανελλαδική απεργία. Παρά την ανυπαρξία της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια από την οργανωμένη διεκδίκηση και τη λιποταξία της από τους αγώνες των εργαζομένων, αλλά και τις ανεπάρκειες της ΑΔΕΔΥ, η μάχη αυτή πρέπει να δοθεί. Όχι μόνο γιατί τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί είναι τόσα πολλά και τόσο πιεστικά και πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιδράσουμε, αλλά κυρίως γιατί είναι μια ευκαιρία να ξαναπιάσουμε το νήμα του μαζικού αγώνα που δώσαμε ενάντια στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και τη μεγαλειώδη απεργία της 11ης Οκτώβρη. Η επιτυχία της Γενικής Απεργίας δημιουργεί το κατάλληλο περιβάλλον ώστε να ξαναμπούμε στο δρόμο των μαζικών αγώνων. Την ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί με το νόμο Χατζηδάκη να βγάλει κάθε κινητοποίησή μας παράνομη και καταχρηστική, αλλά και τα ίδια μας τα σωματεία εκτός νόμου, πρέπει να αξιοποιήσουμε το όπλο της Γενικής Απεργίας και να του δώσουμε το πραγματικό του νόημα. Να εμποδίσουμε με τη μαζική συμμετοχή μας την εφαρμογή του νόμου, που με όσα προβλέπει δυσκολεύει κάθε απεργιακή κινητοποίηση. Και να βάλουμε φρένο έτσι σε κάθε ιδέα για υπαναχώρηση των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Η 6 Απρίλη πρέπει να γίνει η μέρα που η εργατική τάξη σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι μόνιμοι αλλά και οι ελαστικά απασχολούμενοι, οι ντόπιοι αλλά και οι μετανάστες/τριες βγαίνουν στο δρόμο να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή. Αλλά και που κάθε μικρός και μεγάλος αγώνας βρίσκει το χώρο και τον τρόπο να ενώσει τη φωνή του με όσους και όσες αγωνίζονται. Την ώρα που ο κίνδυνος του πολέμου είναι στη γειτονιά μας και καλούμαστε να πληρώσουμε το κόστος του, χρειάζεται απεργώντας και κατεβαίνοντας στο δρόμο να φωνάξουμε. Φτάνει πια! Δε θα πληρώσουμε εμείς για την κρίση  και τους πολέμους σας!

     Όχι στον πόλεμο και τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία

     Καμιά εμπλοκή/διευκόλυνση της Ελλάδας στον πόλεμο των δύο ιμπεριαλιστών – Καμία θυσία των λαών στο σφαγείο του πολέμου.

     Να κλείσουν οι βάσεις/ να διαλυθεί το ΝΑΤΟ

     Λεφτά για την παιδεία και την υγεία και όχι για εξοπλισμούς και την αστυνομία!

     Καμιά κύρωση, καμιά ποινή σε όσες/ους αγωνίζονται ενάντια στην αξιολόγηση και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου!

     Μέτρα προστασίας για ασφαλή λειτουργία των σχολείων (15 μαθητές/τμήμα,  μαζικά τεστ για όλους, επάρκεια καθαριστριών/στών). 

     ΟΧΙ στην αξιολόγηση Σχολείων και Εκπαιδευτικών! Απεργία – αποχή με κήρυξη από όλες τις ΕΛΜΕ.

     Να καλυφθούν τώρα όλα τα κενά σε όλες τις δομές εκπαίδευσης. Όχι στις υποχρεωτικές υπερωρίες. 

     Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. Μονιμοποίηση αναπληρωτών με βάση πτυχίο και προϋπηρεσία. Κατάργηση του προσοντολόγιου. Πλήρη δικαιώματα στους αναπληρωτές. Όχι στις τρίμηνες συμβάσεις.

     Όχι στο Νέο Λύκειο της αγοράς και των εξεταστικών φραγμών. Όχι στην υποβαθμισμένη τεχνική εκπαίδευση της μαθητείας και της φτηνής κατάρτισης. Όχι στις δίχρονες Επαγγελματικές Σχολές.

     Όχι στα νέα εξεταστικά πλέγματα (τράπεζα θεμάτων, Ε.Β.Ε., εξετάσεις PISA διεθνής και ελληνική σε Στ΄ δημοτικού και  Γ΄ Γυμνασίου) και τους νέους φραγμούς στη μόρφωση.

     Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κανείς κάτω από 1.200 ευρώ καθαρά. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Να αποδοθεί το «κλεμμένο» ΜΚ για το 2015-2017.

     Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια, ίση με τον καταληκτικό μισθό. Όχι στην επαιτεία του καθεστώτος του «έναντι» στους συνταξιούχους - πλήρη σύνταξη όταν ξεκινάει η συνταξιοδότηση.

  •      Όλα τα παιδιά στο σχολείο μέχρι τα 18, χωρίς αποκλεισμούς, ανεξάρτητα από χρώμα, θρήσκευμα, φύλο, εθνικότητα! Όλα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία.
  •      Να καταργηθεί το αντεργατικό έκτρωμα «Χατζηδάκη»! Κάτω τα χέρια από τα σωματεία!

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2022

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΣ

Β΄ ΕΛΜΕ -Θ

8 ΜΑΡΤΗ 2022:ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Συμμετέχουμε στο απεργιακό συλλαλητήριο, 1μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου

και στο κάλεσμα φεμινιστικών συλλογικοτήτων, 7 μμ στο ίδιο μέρος 


165 χρόνια μετά το ορόσημο της 8ης Μάρτη 1857, οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις  στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική  ζωή. Συνεχίζουν να είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και να ζουν εκτεθειμένες σε όλες τις μορφές βίας. Τα πρώτα θύματα της κρίσης είναι οι γυναίκες: είναι οι πρώτες που απολύονται ακόμα και ως έγκυες, οι τελευταίες που προσλαμβάνονται, οι πρώτες που νιώθουν τα πρόσθετα οικονομικά οικογενειακά βάρη, τα συνήθη θύματα της βίας στο σπίτι, στην εργασία, στο δρόμο. Η διάλυση του κράτους πρόνοιας και οι ιδιωτικοποιήσεις σχεδόν στο σύνολο των δημόσιων υπηρεσιών (δημόσιοι βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, φύλαξη παιδιών, φροντίδα στο σπίτι για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία, κλπ) έχουν τραγικές συνέπειες για τις γυναίκες και τις δυνατότητες που έχουν να βρούνε δουλειά ή και να παραμείνουν σ’ αυτήν που έχουν, έτσι ώστε να είναι ενεργά ανεξάρτητα οικονομικά άτομα.

Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, και ιδιαίτερα τις μονογονεϊκές οικογένειες, τις μετανάστριες, τις προσφύγισσες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, σε δεινότερη θέση τόσο στον εργασιακό τομέα, όσο και στην απλή καθημερινότητά τους. Το 2022 και παρά το δήθεν προοδευτικό πρόσωπο που προσπαθούν να δείξουν τα δυτικά κράτη στα ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας, οι έντονες διακρίσεις στην πρόσβαση και τη θέση στην εργασία, οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες, οι παρενοχλήσεις δεν μπορούν να αποκρυφτούν.

Η εγκληματική αντιμετώπιση της πανδημίας από την κυβέρνηση με lockdown και περιστολή των ελευθεριών και των δικαιωμάτων και η συνεχής αντιλαϊκή επίθεση  στα εργασιακά δικαιώματα έφεραν τραγική επιδείνωση των συνθηκών ζωής και των όρων δουλειάς για το σύνολο της εργαζόμενης κοινωνίας κι ακόμα περισσότερο για τις γυναίκες. Η έξαρση των γυναικοκτονιών, αλλά και το ελληνικό metoo που έφερε στην επιφάνεια περιστατικά έμφυλης βίας, με καταγγελίες για  σεξουαλικές παρενοχλήσεις, βιασμούς και έμφυλες διακρίσεις, ο αγώνας ενάντια στο νομοσχέδιο Τσιάρα για την αντιδραστική αλλαγή του οικογενειακού δικαίου και η πάλη για την κατάργηση του αντιδραστικού νόμου Χατζηδάκη, που δίνει νέα όπλα στην εργοδοσία και το κράτος για την ολομέτωπη επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά μας, την εργασία και τη συνδικαλιστική δράση, έδειξαν πως το  γυναικείο κίνημα είναι εδώ, πιο δυναμικό από ποτέ σε συντονισμένη πάλη με το εργατικό κίνημα απέναντι σε κάθε μορφή βίας, καταπίεσης και ενάντια στις διακρίσεις που δέχονται κομμάτια εργαζομένων λόγω φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, φυλής κλπ. Είναι εδώ απέναντι σε μία κυβέρνηση που προσπαθεί να συγκαλύψει υψηλά ιστάμενα πρόσωπα (Λιγνάδης), που συμμετέχει επίσημα σε συνέδρια γονιμότητας και ταυτίζει τις γυναίκες με την κοινωνική αναπαραγωγή, που εγκρίνει τα μεσαιωνικού τύπου προγράμματα της Προγεννητικής αγωγής κατά των αμβλώσεων και της αυτοδιάθεσης του σώματος για να διδαχθούν στα σχολεία, αντί της σεξουαλικής αγωγής.

Στο χώρο της εκπαίδευσης οι αναπληρώτριες και οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί βιώνουν απίστευτες κι απάνθρωπες πολλές φορές δυσκολίες, λόγω της χρόνιας αδιοριστίας και της συνεχούς περιπλάνησης. Οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν οικογένεια και να γίνουν μητέρες. Το καθεστώς της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων στην εκπαίδευση δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της προστασίας της μητρότητας σε περίπτωση επαπειλούμενης εγκυμοσύνης, καθώς το καθεστώς των αδειών των αναπληρωτών είναι απαράδεκτο. Η κανονική άδεια που δικαιούνται είναι όλη κι όλη 7 ημέρες και με στέρηση ενός ποσοστού από τον μισθό! Η αναρρωτική άδεια είναι 15 µέρες κι αυτές µε την προϋπόθεση ότι θα αρρωστήσουν τουλάχιστον 10 µέρες µετά την πρόσληψη, ενώ στις τωρινές συνθήκες δεν προβλέπεται άδεια ειδικού σκοπού αν το παιδί νοσήσει με κορονοϊό! Ακόµα, κινδυνεύουν µε απόλυση, αν χρειαστεί να παρατείνουν την αναρρωτική άδεια. Mετά από σκληρούς αγώνες δόθηκε άδεια ανατροφής 3,5 μηνών που δεν αρκεί!  Ακόμα δεν έχει δοθεί στις αναπληρώτριες άδεια επαπειλούμενης κύησης με αποδοχές, ενώ  κατά την άδεια κύησης και λοχείας καταβάλλονται αποδοχές και ένσημα μόνο για τις πρώτες 13 μέρες!! Γι’ αυτό και πλήθος αναπληρωτριών εκπαιδευτικών οδηγούνται στην παραίτηση για να διαφυλάξουν την εγκυμοσύνη τους ή για να θηλάσουν!

 

Διεκδικούμε:   

•   Να καταργηθεί ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη. Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, 6ωρο -5ήμερο - 30ωρο (ή 7ωρο 5νθημερο 35ωρο).

•   9μηνη άδεια ανατροφής για όλους τους γονείς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας.

•   Πλήρη προστασία της εγκυμοσύνης, ακώλυτη χορήγηση γονικών αδειών και άδειας ασθένειας τέκνου και 5μηνης άδειας επαπειλούμενης εγκυμοσύνης με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας.

•   Πλήρη καταβολή μισθού και ενσήμων κατά τη διάρκεια της άδειας τοκετού και λοχείας δίχως τον περιορισμό των 200 ενσήμων τη διετία - Κανένας αποκλεισμός από παροχές μητρότητας για τις άνεργες συναδέλφισσες - Αύξηση της άδειας κύησης και λοχείας σε περιπτώσεις πολύδυμης κύησης και πολυτεκνίας -Συμπερίληψη των περιπτώσεων υιοθεσίας.

•   Αναδρομική προσμέτρηση της προϋπηρεσίας και των ενσήμων για όσες/ όσους εξαναγκάστηκαν σε χρήση των αδειών άνευ αποδοχών.

•   Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για όλους και όλες τις/ τους εργαζόμενες/ους!

•   Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με σταθερό ωράριο εργασίας. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της κυριακάτικηςαργίας! Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας. Οι εργαζόμενοι γονείς που βρίσκονται σε καθεστώς τηλεργασίας να δικαιούνται άδειες ειδικού σκοπού.

•   Καμία απόλυση εγκύου. Απαγόρευση των απολύσεων συνολικά. Πλήρη προστασία της μητρότητας.

•   Τα σωματεία να αναλάβουν πρωτοβουλίες δημιουργίας εσωτερικών διαδικασιών και σημείων επαφής όπου θα καταφεύγουν οι εργαζόμενες για να καταγγείλουν περιστατικά κακοποίησης.

•   Ειδικά για την εκπαίδευση: Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί/ Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτ(ρι)ών ΤΩΡΑ αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία.

•   Καμία απόλυση εγκύου. Απαγόρευση των απολύσεων συνολικά. Πλήρη προστασία της μητρότητας.

•   Γονικές άδειες και για τους δύο γονείς για φροντίδα παιδιών που νοσούν με κορωνοϊό. Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη).

•   Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Υγεία. Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας- Πρόνοιας. Αποφασιστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης Υγείας. Πλήρη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

•   Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.

•   Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας που πλήττει περισσότερο τις εργαζόμενες γυναίκες

•   Καμία ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού, στις παρενοχλήσεις, στις διακρίσεις λόγω φύλου και σεξουαλικότητας στους χώρους δουλειάς.

•   Προστασία στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος. 

•   Να δημιουργηθούν ιατροδικαστικά κέντρα σε κάθε νομό, να αναγνωριστεί νομικά ο όρος «γυναικοκτονία». Δημόσια και δωρεάν ιατρική, ψυχολογική, νομική υποστήριξη των επιζώντων βίας λόγω φύλου και σεξουαλικότητας. Οικονομική στήριξη των επιζώντων.

•   Κατάργηση του αντιδραστικού νομοσχεδίου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Προστασία μητέρας-παιδιού από την κακοποίηση.

•   Πλήρη δικαιώματα για τους/τις μετανάστες/ριες σε μετακίνηση, άσυλο, υγεία, παιδεία, στέγη, εργασία. Προστασία των προσφυγόπουλων.

 

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ