ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Β ΕΛΜΕ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ

Τι είδους διευθυντικά στελέχη είχαμε μέχρι τώρα

Πολλά από τα Διευθυντικά στελέχη της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που είχαμε μέχρι τώρα ήταν συνήθως «συνάδελφοι» επιλεγμένοι με βάση τα τυπικά προσόντα και τις λεγόμενες μοριοδοτούμενες συνεντεύξεις που όλοι γνωρίζουμε το ρόλο τους. Ήταν κατά κύριο λόγο «συνάδελφοι» που ασκούσαν κατά πλειοψηφία και κατά γράμμα όλες τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων που τις εφάρμοζαν άκριτα, υποτακτικά και πολλές φορές με ζήλο στην προσπάθεια ανάδειξης της εξουσίας  που είχαν,  σκορπώντας φόβο και απειλές σε περιπτώσεις αντιδράσεων, είτε μεμονωμένων συναδέλφων είτε συλλόγων.

Ελάχιστα στελέχη αντέδρασαν έμπρακτα και εγγράφως ενάντια στην επιστράτευση, στις διαθεσιμότητες των άλλων συναδέλφων τους, στην καταστρατήγηση του ωραρίου, στην εφαρμογή της  αξιολόγησης - αυτοαξιολόγησης, στο «εντέλλεσθε»,  στην εφαρμογή παράνομων και προφορικών εντολών και στις αυθαίρετες μετακινήσεις και μετατάξεις της αναγκαστικής κινητικότητας των συναδέλφων τους, συνέπεια της αντιεκπαιδευτικής ευρωπαϊκής και εγχώριας πολιτικής. Η συμπεριφορά τους και ο ζήλος υπακοής τους στις ενέργειες και εντολές των ανωτέρων τους, δημιούργησαν έντονο κλίμα εκφοβισμού, ανταγωνισμού, διαίρεσης, διάλυσης και συνοχής των συλλόγων της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Οι περισσότεροι από αυτούς σήμερα καταθέτουν για άλλη μια φορά τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την επανεκλογή τους και ζητούν την ψήφο μας.

ΘΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ;

Η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ  θέλοντας να ενσωματώσει τη δυναμική του κινήματος των τελευταίων ετών ενάντια στον διοικητικό αυταρχισμό  δίνει τη δυνατότητα στους συλλόγους διδασκόντων να ψηφίσουν τους διευθυντές με βάση το «κριτήριο συμβολής τους στο εκπαιδευτικό έργο και την προσωπικότητα των υποψηφίων». Το Υπουργείο θεωρεί ότι έτσι φέρνει τη «δημοκρατία» στα σχολεία, όταν η γνώμη του συλλόγου μετράει κατά το 33% και ο υποψήφιος δ/ντής θα πρέπει να έχει την αποδοχή του 20% του συλλόγου! Είναι όμως έτσι; Επιτρέψτε μας κάποιες παρατηρήσεις:

1. Αλλάζει ο τρόπος εκλογής δ/ντή, αλλά δεν αλλάζει ο ρόλος του, ο οποίος συνεχίζει να καθορίζεται από ένα αντιδραστικό νομικό πλαίσιο, προσαρμοσμένο στις επιταγές της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, του Νέου Σχολείου, κλπ. (βλ. καθηκοντολόγιο, δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας κ.ά)   Το νομοθετικό πλαίσιο της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ παραμένει σε ισχύ από τη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, αλλά και τις κυβερνητικές πολιτικές θα κληθεί να εφαρμόσει ο διευθυντής ενός σχολείου και γι’ αυτά θα ελέγχεται από τους ανωτέρους του.

2. Όσο συνεχίζεται να υποχρηματοδοτείται η παιδεία, τι μπορεί να κάνει ένας «καλός» διευθυντής; Μπορεί να κάνει προσλήψεις για τα χιλιάδες κενά; Μπορεί να επιδιορθώσει τα σχολεία που καταρρέουν; Μπορεί να αρνηθεί τα 27άρια τμήματα; Μπορεί να βρει προσωπικό για τις βιβλιοθήκες, την ενισχυτική διδασκαλία, την παράλληλη στήριξη κ.ά.; Και αυτοί οι διευθυντές που διεκδικούν την ψήφο μας, τι έκαναν τα προηγούμενα χρόνια σε περιπτώσεις όπως: η αυτοαξιολόγηση, η διαθεσιμότητα,  η εργασιακή περιπλάνηση των συναδέλφων σε τρία, τέσσερα και πέντε σχολεία;  Ποιος διευθυντής αμφισβήτησε ποτέ υπουργική απόφαση που καταστρατηγούσε τα δικαιώματα ή και στρεφόταν ενάντια στους εκπαιδευτικούς και στο σχολείο;

3. Μέχρι τα τέλη Ιουνίου θα κατατεθεί το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων που, όπως φαίνεται, θα βασίζεται «στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ». Ποια στάση θα κρατήσουν οι διευθυντές, αν έρθουν σε αντιπαράθεση με το σύλλογο; Και τελικά, πώς θα αρνηθούμε να μας αξιολογήσει ο διευθυντής, τον οποίο προηγουμένως έχουμε αξιολογήσει εμείς και μάλιστα τον εκλέξαμε; Είναι «εκδημοκρατισμός» να συμμετέχουμε στην εκλογή διευθυντών, τη στιγμή μάλιστα που αυτοί θα είναι εκλέκτορες για τους διευθυντές εκπαίδευσης,  συνεχίζοντας έτσι την αντιδραστική πυραμίδα διοίκησης;

4. Η δημοκρατία δεν είναι στιγμή, αλλά μια συνεχής διαδικασία. Ο Σύλλογος Διδασκόντων πρέπει να εξελιχτεί σε κυρίαρχο όργανο αποφάσεων και ενεργειών για την παιδαγωγική γνώση, το περιεχόμενο σπουδών, τη διδακτική πράξη, των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων, τον πολιτισμό και την ισχυροποίηση των δημοκρατικών διαδικασιών.

        Ο Σύλλογος Διδασκόντων,  χρειάζεται δίπλα του ανθρώπους – Συντονιστές που να σέβονται την ελευθερία έκφρασης, να υπερασπίζονται τα εργασιακά του δικαιώματα εμπράκτως και με ζήλο, να ενθαρρύνουν τις συνεργασίες, τις πρωτοβουλίες όλων των συντελεστών της εκπαιδευτικής κοινότητας, να προάγουν την αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα, να εναντιώνονται σε κάθε εντολή που οδηγεί σε συγκρούσεις, διασπάσεις και διάλυση των σχέσεων των εκπαιδευτικών, υπερασπίζοντας την Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και στοχεύοντας στην ουσιαστική της αναβάθμιση.

Σύμφωνα με τα παραπάνω εκτιμούμε ότι:

·          Ο Σύλλογος Διδασκόντων πρέπει να  προτείνει εκείνον ή εκείνη που έχει διακριθεί για το αγωνιστικό ήθος του/της  και το δημοκρατικό πνεύμα, τη διάθεση συνεργασίας και υποστήριξης του έργου και των αποφάσεων των εκπαιδευτικών του συλλόγου της σχολικής μονάδας και που προτίθεται να εναντιωθεί σε όλες τις διαδικασίες εκείνες που θα παρακωλύσουν το έργο του συλλόγου και θα δημιουργήσουν προβλήματα στη συνοχή του

·         Να απορρίψουν όσους με τη στάση τους συνέβαλαν στην προώθηση αντιεκπαιδευτικών μέτρων, ιδιαίτερα στο θέμα της αυτοαξιολόγησης όπου η υλοποίηση των αποφάσεων του κλάδου έδινε τη δυνατότητα για συλλογικό τρόπο αντιμετώπισης  από τους συλλόγους διδασκόντων.

·         Να υπάρξει η ανάλογη διορατικότητα στους συλλόγους της απόρριψης και μέσω της διαδικασίας της αποχής που είναι δικαίωμα του κάθε συναδέλφου, όταν κρίνεται απαραίτητο, ώστε να δοθεί η δυνατότητα ο σύλλογος να επανακαθορίσει το επόμενο διάστημα την εξέλιξη για το θέμα του Διευθυντή της συγκεκριμένης σχολικής μονάδας.

Χωρίς να έχουμε αυταπάτες ότι με  τη συμμετοχή μας στις διαδικασίες επιλογής των Διευθυντών μπορούμε να αλλάξουμε το αντιεκπαιδευτικό περιβάλλον που διαμορφώθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, μπορούμε όμως να τις αξιοποιήσουμε και να διαμορφώσουμε καλύτερους όρους για την προώθηση ενός βαθύτατου εκδημοκρατισμού που απαιτείται να γίνει σήμερα στο εκπαιδευτικό σύστημα που θα κατοχυρώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο των εκπαιδευτικών και των  συλλόγων διδασκόντων

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΗ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

 ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ

ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΩΜΑΣΤΕ ΓΙ’ ΑΥΤΗ